คลั่งรักครั้งที่ ๑
“อะ อื้อ อย่ารีบร้อนสิแมททิว” ผมร้องเตือนเมื่อเราเปิดประตูเข้ามาในห้องพักของโรงแรมแถวๆนั้น
แมททิวเข้ามาจูบผมอย่างตะกละตะกลาม
เสียงหอบหายใจของเขาดังมากเหมือนคนที่ขาดเรื่องแบบนี้มานานจนทนไม่ได้
เราสองคนค่อยๆเดินไปที่เตียงกลางห้องอย่างยากลำบาก
ไม่สิ มีแค่ผมที่พยายามเดินไป แมททิวตั้งท่าจะทำกับผมตั้งแต่หน้าประตูเสียด้วยซ้ำ
ให้ตายเถอะ หมอนี่ดูจะหื่นกามมากเกินไปแล้ว นี่ผมคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่มากับเขา
ผมเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาอย่างยากลำบาก
เพราะลิ้นที่ยังคงพัวพันกันอยู่ มือของเขาลูบไล้ไปทั่วตัวของผมประหนึ่งคนที่หลงใหลในตัวผมมากๆ
พอผมปลดเสื้อเขาได้เรียบร้อยเราก็มาถึงเตียงพอดี
ผมดันให้เขานั่งลงบนเตียง ส่วนผมก็นั่งลงกับพื้น
มือก็จับที่เข็มขัดของเขาปลดมันออกและรูดซิบกางเกงลง แมททิวมองผมอย่างอึ้งๆ
คงไม่คิดว่าผมจะยอมใช้ปากกับเขา
ปกติแล้วผมก็ไม่ใช่คนที่ชอบทำอะไรอย่างนี้ให้กับคู่นอนหรอกนะ
แต่กับเขาผมรู้สึกว่าเขาดูน่าแกล้งแปลกๆ นานแล้วที่ผมไม่ได้ทำแบบนี้ให้ใคร
ผมฉีกยิ้มร้ายยั่วเขาแล้วใช้ปากดึงอันเดอร์แวร์ของเขาลงมา
มือข้างหนึ่งลูบไปที่แก่นกลางลำตัวของเขาที่แข็งปึ๋งอย่างน่าตกใจ
ผมมองแก่นกายของคนตรงหน้า
แลบลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองอย่างลืมตัว
ผมจับของเขาตั้งขึ้นแล้วค่อยๆเลียจากหัวลงโคน
ตาเหลือบขึ้นมองใบหน้าของแมททิวที่ขึ้นสีแดง เขามองมาที่ผมอย่างหลงใหลโดยไม่ปิดบัง
ผมชะงักเมื่อเห็นสายตาของเขา
แต่ปากผมก็ยังจดจ่ออยู่ที่ส่วนนั้นของเขา ผมเปลี่ยนจากใช้ลิ้นเป็นค่อยๆอมแก่นกายขนาดใหญ่นั้นเข้าไป
ปรนเปรอให้เขาอย่างช้าๆ
“อึก… คะ
คุณพัชรครับ …คุณพัชร” เขาครางชื่อผมอย่างสุดกลั้น
ผมมองท่าทางแบบนั้นด้วยดวงตาที่วาวโลด ผมชโลมแก่นกายนั้นด้วยน้ำลายแล้วลุกขึ้นผลักตัวเขาให้นอนลงกับเตียง
“นายชอบเป็นผู้ล่ารึป่าว…” ผมถามเสียงเบา
ปลดกางเกงของตัวเองออกไปพร้อมๆกับอันเดอร์แวร์
ตอนนี้ทั้งตัวของผมมีเพียงเสื้อเชิ้ตสีมืดที่ติดกระดุมไม่กี่เม็ด
ผมคลานเข่าเข้าไปใกล้
“อา.. คุณพัชร… ผม…” เขาครางชื่อผมอย่างหลงใหล
ดวงตานั้นมองผมอย่างเพ้อฝัน แทนที่ผมจะรังเกียจ
แต่ผมกลับชอบที่เขามองผมอย่างนั้นชะมัด
“นี่รู้มั้ย…ผมน่ะชอบเป็นเหยื่อที่ควบคุมผู้ล่ามากกว่านะ” ผมกระซิบเสียงพล่าข้างหูแล้วขบเบาๆจนแมททิวสะดุ้งเฮือก
เขาดูจะตื่นเต้นมากที่ผมทำแบบนี้
ผมเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่นในลิ้นชักหัวเตียง
ยังไงโรงแรมแถวๆนี้ก็มีไว้ทำเรื่องอย่างว่าอยู่แล้ว ย่อมมีของแบบนี้อยู่
ผมบีบเจลออกมาแล้วชโลมนิ้วของตัวเอง ผมที่นั่งอยู่บนตัวของแมททิวค่อยๆอ้าขาออกกว้าง
ส่งนิ้วที่เปียกชุ่มเข้าในช่องทางด้านหลัง ตาก็ยังคงจับจ้องอยู่ที่คนตรงหน้า
“อ๊ะ…” ผมครางออกมาเบาๆเมื่อนิ้วของตัวเองไปโดนจุดนั้นข้างใน
ลมหายใจของคนข้างล่างก็ดังขึ้นหอบและถี่กว่าเดิม มือของเขาปัดป่ายไปที่ทั่วตัวของผมซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
ผมดึงนิ้วของตัวเองออกเมื่อเริ่มรู้สึกว่ามันขยายได้ที่แล้ว
แก่นกายของคนตรงหน้าดูจะแข็งขึ้นกว่าเดิมเส้นเลือดที่ปูดออกมาบ่งบอกว่าเขาคงต้องการปลดปล่อยแล้ว
“อึก…” ผมค่อยๆกดตัวเองให้กลืนกินแก่นกายใหญ่ของเขา
อาจจะเพราะเป็นลูกครึ่ง ตรงนั้นของเขาเลยดูใหญ่กว่าคนทั่วไปค่อนข้างเยอะ
ผมแปลกใจนิดหน่อยที่เขายอมนอนนิ่งๆให้ผมทำตามใจชอบทั้งๆที่เขาก็ดูจะทนไม่ไหว
แต่ช่างเถอะ ค่อยถามหลังจากนี้แล้วกัน
“อ๊ะ.. อืม” ผมขยับอย่างเนิบช้า
คนข้างล่างกอบกุมสะโพกของผมแล้วขยับจากที่ช้าๆก็พลันเร็วขึ้น
ตับ..ตับ...ตับ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องผสานกับเสียงหอบและเสียงครางของเราสองคน
ความร้อนที่เพิ่มสูงขึ้นส่งผลให้ร่างการของผมและเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“ฮะ.. ฮ้า
อ๊า ..แมท”
ผมครางเสียงสั่น เมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้วผมก็ขยับจังหวะให้แล้วขึ้นอีกจนเขาปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางของผม
ผมไม่สนใจขยับเร็วขึ้นจนผมเสร็จตามกันในเวลาต่อมา
“แฮ็ก.. แฮ็ก
อาห์.. คุณพัชร”
เขาลุกขึ้นนั่งแล้วจูบผมอย่างหื่นกระหาย ริมฝีปากเคลื่อนต่ำลงเรื่อยๆ ดูเขาพยายามอย่างมากที่จะไม่ทำรอยบนคอผม
มือไม้ของเขาเหมือนปลาหมึกที่ลูบไล้ไปทั่วตัวผม ยังไม่ทันได้หายเหนื่อยเท่าไหร่ สะโพกของคนข้างล่างก็เริ่มขยับขึ้นอย่างช้าๆ
อา… ดีนะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด
กลับไปเม้นต์ด้วยน๊า
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น